در ابتدای کارگاه ، آقای قادریان کارشناس مسئول بیماریها در خصوص اهمیت برگزاری این کارگاه با توجه به شیوع بیماری های ارثی ژنتیکی همچون تالاسمی نکاتی را یاد آور شد.وسپس به بیان استراتژیهای برنامه پرداخت.

در ادامه خانم دکتر فربخش مسئول واحد بیماریهای غیرواگیر معاونت بهداشتی هدف برنامه عملیاتی اداره ژنتیک را کاهش بروز بيماري هاي ارثي، ژنتيكي و ناهنجاري هاي مادرزادي اولويت دار عنوان کرد و در این راستا به ارائه برنامه عملیاتی اداره ژنتیک و دانشگاه  علوم پزشکی در بیماری تالاسمی و نیز دستورالعمل های مرتبط پرداخت. در ادامه سرکار خانم فرجی کارشناس برنامه بیماری تالاسمی معاونت  در مورد بیماری تالاسمی، انواع بیماری، دستورالعمل بیماری و نحوه ارجاع توضیحات کاملی ارائه نمود.

در این کارگاه پزشکان تیم سلامت، کاردان و کارشناسان مبارزه با بیماری ها، بهداشت خانواده،ماماهای مراکز حضور داشتند.

فرد مبتلا به تالاسمی مینور یک ژن سالم را از یک والد و یک ژن بیماری را از والد دیگر به ارث برده است؛ این فرد، بیمار محسوب نمی‌شود و دارای زندگی و عمر عادی است اما فرد مبتلا به تالاسمی ماژور یک ژن بیماری را از پدر و ژن دیگر بیماری را از مادر به ارث برده است.

به علت خون‌سازی غیرموثر، مراکز خون‌ساز خارج مغز استخوان، از جمله کبد و طحال شروع به خون‌سازی می‌کنند و بزرگ می‌شوند. بیماری معمولا به صورت کم‌خونی شدید در ۶ماهه اول زندگی کودک تظاهر می‌کند و درصورت عدم شروع تزریق خون، بافت مغز استخوان و مکان‌های خون‌ساز خارج از مغز استخوان فعال و بزرگ شده و موجب بزرگی مغز استخوان‌ها به خصوص استخوان‌های پهن (صورت و جمجمه) و بزرگی کبد و طحال می‌شوند.

این علایم عبارتند از کم‌خونی، زردی، رنگ‌پریدگی، تغییر شکل استخوان‌های صورت و جمجمه، بزرگی شکم(کبد و طحال )

درمان این بیماری سخت است و عمدتا شامل تزریق خون در هر ماه تا آخر عمر و مصرف داروی آهن‌زدا به صورت چند ساعت تزریق زیر پوستی، چند بار در هفته است.

بهترین راه پیشگیری از تولد نوزاد مبتلا به تالاسمی، عدم ازدواج دو فرد ناقل تالاسمی با یکدیگر است اما در صورت ازدواج این افراد با یکدیگر، انجام آزمایش‌های ژنتیک بر روی جنین در هفته ۱۰تا ۱۲بارداری در هر نوبت بارداری، لازم و ضروری است.