پلاستیک:
زندگی مدرن علاوه بر رفاهی که برای انسان به همراه دارد گاه ضررهای جبران ناپذیری را نصیب او می کند. کیسه های پلاستیکی و ظروف یک بار مصرف نیز در این مورد مصداق دارند. در ایران سالانه بیش از 3میلیون تن پلاستیک تولید می شود. بیشتر این پلاستیک ها نیز بادوام هستند و صد ها سال طول می کشد تا به خودی خود تجزیه و نابود شوند. 

بسیاری از زباله‌هایی که چهره طبیعت اطرافمان را آلوده‌ کرده‌اند، پلاستیک‌هایی هستند که برای حمل نیازهای روزانه‌ای که می‌خریم، از فروشندگان دریافت می‌کنیم و البته سرنوشت همه آن‌ها زباله شدن است؛ زباله‌هایی که شاید نشود به کل حذفشان کرد؛ اما می‌شود از حجمشان کاست.

کشور ما نیز از جمله کشورهایی است که به مدد بهره‌مندی از نعمت خدادادی نفت، سالانه مقادیر زیادی لوازم پلاستیکی تولید می‌کند، تا جایی که ایران یکی از عمده تولید کنندگان مواد پلاستیکیبه شمار رفته و به دنبال آن سهم چشمگیری در تولید این نوع زباله در جهان دارد.

هنگامی که کیسه های پلاستیکی به عنوان زباله دورریخته می شوند، به علت ماندگاری بیش از 500 سال در محیط، باعث آلودگی محیط زیست می شوند. این کیسه ها به همراه باد جابه جا شده و وارد رودخانه ها و کانال های آب می شوند؛ در نتیجه موجب گرفتگی آبراهه ها شده و در بسیاری موارد به علت ساکن ماندن آب، زادوولد انواع حشرات افزایش می یابد. کیسه های پلاستیکی درصورت ورود به محیط زیست دریایی، وارد زنجیره غذایی جانوران دریایی شده و سالانه هزاران گونه از جانوران آبزی از قبیل وال، دلفین، فک و لاک پشت و نیز پرندگان دریایی اشتباهاً بر اثر خوردن این کیسه ها و خفگی ناشی از آن می میرند.

چه باید کرد؟

1-مدیریت بازیافت پسماند در منزل:
زباله‌های خانگی شامل پسماندهای مواد خوراکی، کاغذ، مقوا، شیشه، فلزات، پلاستیک و ... می باشند که می توانیم بخش اعظمی از پسماندهای پلاستیکی را در همان ابتدای زنجیره بازیافت تفکیک کنیم.

2-استفاده از کیسه ای مقوایی:
مواقع خرید وسایل مورد نیاز بجای استفاده از کیسه ای نایلونی از کیسه های مقوایی که قابلیت بازیافت آنها بسیار بالاتر از کیسه نایلونی اند استفاده کنیم.

3- استفاده از ظروف یکبار مصرف گیاهی:

ظروفی که بر پایه نشاسته و ذرت تهیه می شوند بهترین راه کار می باشد که خوشبختانه در چند سال اخیر تولید آن ها در کشور ما هم آغاز شده و تقریبا در بازار موجود می باشد این ظروف که به اصطلاح به آن ها زیست تجزیه پذیر می گویند برای سلامتی مضر نیستند زیرا آزاد شدن مواد تشکیل دهنده آن در اثر گرما و سرما خطری را متوجه مصرف کننده نمی کنند.

4- افزایش قیمت:
افزایش قیمت محصولات غذایی یا هر نوع کالایی که در بسته بندی پلاستیکی عرضه می شود نسبت به بسته بندی هایی قابل بازبافت دارند و سازگارتر با محیط هستند، که این مورد بتواند کاهش چشمگیری در کاهش زباله کند.

5- حمایت از تولیدکنندگان :
حمایت از تولیدکنندگانی کهکیسه و ظروف های قابل بازیافت تولید می کنند و اقلامی که زیست تخریپ پذیر می باشند. و حتی میتوان مالیات این گونه تولیدکنندگان را پایین آورده که باعث تشویق دیگر افراد دراین مباحث شود.

6- استفاده از کیسه های پارچه ای :
استفاده از کیسه های پارچه ایبجای کیسه های پلاستیکی در خرید نان.