آنفلوانزاي پرندگان نوعي از آنفلوانزاي حيواني است كه توسط گونه ‏A‏ ويروس آنفلوانزا ايجاد مي شود.اين بيماري حدود100 سال قبل در بين پرندگان ايتاليا حادث گرديده و سپس به ساير نقاط جهان منتشر شده است. شكل شديد و كشنده بيماري داراي شروع ناگهاني بوده و از شدت بالايي برخوردار استو به سرعت باعث مرگ مي شود. پرندگان دريايي و بخصوص اردك هاي وحشي مخازن طبيعي ويروس اين بيماري هستند و در برابر ابتلاي به بيماري به شدت مقاوم هستند ولي پرندگان اهلي نظير مرغ  و بوقلمون بسيار حساس هستند اولين بار در ايتاليا در سال 1987 نوع كشنده و فوق حاد آنفلوانزاي پرندگان با مرگ و مير 100% تشخيص داده شده اند.

تظاهرات باليني:

علایم آنفلوانزا در پرندگان: عفونت آنفلوانزاي پرندگان سبب بروز ضعف، بي حالي، سيخ شدن پرها، عطش فراوان، اسهال و..... در پرندگان مي شود.

علائم آنفلوانزاي پرندگان در انسان مشابه با آنفلوانزاي انساني استو شامل تب، سرفه، گلودرد، درد عضلاني التهاب ملتحمه و در موارد شديد‏، مشكلات تنفسي و پنوموني مي باشد اغلب بيماران دچار تب(بيش از 38 درجه) كسالت و بي حالي، گرفتاري دستگاه تنفس تحتاني، زجر تنفسي، تاكي پنه، رال هاي ريوي مي شوند. معمولا اكثر بيماران دچار پنوموني مي گردند.

موارد در معرض خطر:

- تماس هاي شغلي: كارگران شاغل در مزارع و يا محلهاي پرورشي پرندگان اهلي - فروشندگان پرندگان زنده

- آشپزهايي كه ماكيان زنده يا اخيرا كشته شده سروكار دارند.

- فروشندگان پرندگان دست آموز

- دامپزشكان شاغل در صنعت طيور

- كاركنان مراكز بهداشتي، درماني

- ساكنان مناطقي كه مرگ ماكيان خانگي و وحشي در آنجا بيش از حد انتظار بوده است.

- كساني كه 10 روز قبل از شروع علائم بيماري به منطقه آلوده مسافرت كردند.

 

راههاي انتقال آنفلوانزاي پرندگان:

انتقال از پرنده به پرنده ، انتقال پرنده به انسان ، انتقال از انسان به انسان ، انتقال از محيط به انسان