لحظه ای از ازدواج یک دختر و پسر تک فرزند را مجسم کنید ،کودک آنها نه خاله خواهد داشت ونه عمه ،نه عمو ونه دایی .!چنین زوجی نه تنها خودشان از نعمت داشتن خواهر وبرادر محروم بوده اند ،بلکه فرزندشان در خلاءناخواسته محروم بودن از بستگان درجه یک زندگی خواهد نمود .پدر ومادر این زوج باید بدانند که در این دنیای ماشینی نمی توان از تک فرزند انتظار داشت که مرهمی برای تنهایی زود هنگام والدین خود باشد ،به عبارتی تنهایی در تنهایی

تک فرزندی پدیده ای است که به دنبال صنعتی شدن جوامع امکان رخداد آن افزایش می یابد مطالعات کشوری نشان داده است که در خانم های برخوردار از تحصیلات دانشگاهی ،احتمال تک فرزندی نزدیک به ده برار خانم هایی است که از تحصیلات بر خوردار نیستند .از آنجایی که احتمال تک فرزندی در خانواده های تحصیل کرده بیشتر است ،گسترش این امر ممکن است سبب شود که در آینده ای نه چندان دور سهم کودکان با ضریب هوشی بالا در جامعه کمتر شود وبه تدریج میانگین ضریب هوشی جامعه رو به کاهش نهد.

معایب تک فرزندی برای کودک

حساسیت زیاد والدین درباره رفتار و گفتار کودک تک فرزند سبب بروز رفتار و گفتار نا مطلوب و لوس شدن او شده و در برقراری ارتباط با دیگران دچار مشکل می شود.این کودک چون در خانه همبازی ندارد بنابراین ممکن است در مواجهه با همسالان خود در محیط خارج از منزل رفتار نامناسبی را نشان دهد.

کودک تک فرند اغلب خود خواه و خود محور بار می آید و چون در خانه ،تمام خواسته هایش بر آورده می شود چنین انتظاری را از سایرین نیز دارد.

کودک تک فرزند دایم نگران نبودن والدین خود می باشد و همواره اضطراب از دست دادن والدین و تنهایی را در دل دارد .

این کودک به دلیل تنها بودن در خانه و نداشتن همبازی بیشتر وقت خود را به بازی های کم تحرک از قبیل بازی با موبایل ،تبلت و دیدن تلویزیون می پردازد..

مراقبت بیش از حد والدین از تک فرزند اورا به فردی ضعیف و کم تحمل تبدیل می کند واین کودک در مواجهه با هر مشکلی زود عصبانی شده و قدرت حل مشکل را به تنهایی ندارد.

معایب تک فرزندی برای والدین

این والدین به دلیل داشتن تنها یک فرزند همواره نگران از دست دادن او هستند و به همین دلیل در دوران میانسالی و سالمندی تنهایی بیشتری را نسبت به سایر خانواده ها احساس می نمایند.

دوران بچگی فرایندی است که باید چشیده شود ،مسابقه ای نیست که هرچه سریع تر به پایان برسد . و لذا باید حق گذر از این مسیر برای هر فرزند ی تضمین شود ،تا مسیر زندگی را با روال طبیعی و به شیوه خویش طی کند .

چگونه والدین می توانند از لوس شدن تک فرزند خود اجتناب کنند ؟

*از ابتدا (یعنی از بدو تولد )در مورد ارزش های خانوادگی خود تصمیم بگیرید .                                               

*سعی نکنید آن چه را که خودتان در کودکی نداشته اید ،برای فرزند خود فراهم کنید

*اجازه دهید فرزندتان اشتباه کند .اجازه دهید از اشتباهات خود درس بگیرد ،تا حدی که برای سلامتی ورفاه وی خطرناک نباشد.

*علاوه بر بچه ،برای خودتان هم خوب باشید .اگر برای خودتان هم وقتی در نظر بگیرید ،بچه شما به این خاطر به شما احترام خواهد گذاشت .

*نه گفتن را فرا بگیرید وبه آن عمل کنید .نگذارید بچه چهار ساله با گریه شمارا به تغییر آن چه که می دانید برای خودتان واو مفید است ،وادار کند.

*ارزش پول را با تشویق وی به کارکردن بیاموزید ،چه کارکردن اضافی برای شما یا محل مطمئن دیگری باشد ،وقتی فرزندتان فهمید که در آوردن پول چه قدر طول می کشد وتا چه اندازه زحمت دارد ،قبل از خرج کردن کمی فکر خواهد کرد ،همچنین به خاطر سخت کارکردن شما برای تامین آن پول ها احترام خواهد گذاشت.

چگونه والدین از بیش تیماری تک فرزند خود اجتناب کنند؟

*لیستی از ترس های خود تهیه وسپس مواردی را که با عقل جوردر نمی آید ،حذف کنید.

*از توانایی های حقیقی فرزند خود در مراحل مختلف تکامل وی آگاه باشید .فرصت هایی برای ماجراجویی وفرصت هایی برای شکست خوردن  برایش فراهم کنید .

*اجازه دهید بچه مشکلاتش را خودش حل کند .همیشه سعی نکنید که همه کارهایش را انجام دهید.

*از موقعیت هایی که بی خیال شدن شما مهم است ،اگاه باشید .پس بدون این که بچه از ترس شما مطلع شود ،به راحتی کنار بکشید.اجازه دهید ،دریابد که چگونه کارها را به تنهایی اداره می کند.

چگونه تادیب وتربیت را وارد فرمول پرورشی خود کنیم ؟

*تفاوت بین تربیت کردن و تنبیه کردن را به خوبی بدانید ،تازمانی که تربیت کردن جواب می دهد ،نیازی به ادب کردن نیست.

*باید قواعد واضح و منطقی وبه همان اندازه هم عواقب رعایت نکردن آن ها روشن وواضح باشند. دم دمی مزاج نباشید .

*به خاطر داشته باشید که تربیت وتادیب معنی دار در طول یک شب رخ نمی دهد.

*به رفتار خوب پاداش دهید.همه ما به تقویت روحیه ناشی از تقویت مثبت نیاز داریم .

*همان طور که بچه شما از نظر سنی وتکاملی رشد می کند وآمادگی انجام مسئولیت های جدید را پیدا می کند ،قواعد خانه را باز نگری کنید . در نهایت ،تسلیم نشوید و تسلیم نشوید.

چگونه والدین از بیش تحسینی تک فرزند خود اجتناب کنند ؟

*وقتی در مورد موفقیت های بچه خود صحبت  می کنید ،از تشویق کلی بپرهیزید ،بلکه از رفتار مورد نظرتان تعریف کنید .

*به همراه تحسین های خاص ،انتقاد سازنده هم داشته باشید . این موجب امنیت بیش تر بچه شما به خاطر توانایی هایش می شود وبه او در شناسایی قسمت هایی که باید بهبود بخشد کمک می کند.

*وقتی بچه شما کاری سخت انجام می دهد ،اورا باکلماتی از قبیل سعی خودت رابکن ،از نتیجه و حاصل کار نترس "تشویق کنید ،اما گفتن "صد البته که می توانی انجامش دهی "بیش تر اورا تحت فشار قرار می دهد تا این که به اواطمینان دهد.

*به بچه فرصت رفع اختلاف نظر با دوستانش را بدهید ،مگر این که رفتار آنها به برخورد فیزیکی تبدیل شود .وقتی توانست با بچه ای مصالحه  کند یا بادوست خود کنار بیاید ،اورا تحسین کنید و اجازه دهید که سر رشته را در دست بگیرد و خودش نیز رهبر باشد. بچه ای که خودش رانسبت به بچه های دیگر سرتر می داند دوستان زیادی ندارد.

*این مسئولیت تک فرزند شماست که در مدرسه خوب عمل کند .برای هر مشقی که می نویسد به او پاداش ندهید