بیماری هپاتیت در اثراختلال در عملکرد کبد ایجاد می شود. این اختلال ممکن است در اثر عوامل مختلفی از جمله ویروس ها ، داروها، الکل، سموم، فعال شدن غیرطبیعی سیستم ایمنی بدن ( بیماری اتوایمیون) ایجاد شود.شایع ترین نوع اختلال توسط ویروس های هپاتیت ایجاد می شود که مهمترین آنها ویروس هپاتیتA، B، CوD هستند.بیماری هپاتیتB یک اختلال کبدی است که بر اثر ویروس هپاتیتB ایجاد می شود.انواع هپاتیتB:آلودگی به هپاتیتB خود را به اشکال بالینی 1- حاد  2- مزمن (فعال و غیر فعال) نشان می دهد.روشهای انتقال بیماری:سوزن آلوده، روابط جنسی با فرد آلوده، انتقال از مادر آلوده به نوزاد، سوزن آلوده و یا وسایل آلوده در محیطهای بیمارستانی، پیوند اعضا از روشهای انتقال بیماری است.تصورات غلط درباره روشهای انتقال بیماری:استفاده مشترک از ظروف غذا یا لیوان آب عطسه یا سرفه بوسیدن و در آغوش گرفتن تماسهای معمولی مثل دست دادن و تماس در محیط کارشیر دادن درصورتی که سینه مادر زخم خراشی نداشته باشد روشهای تشخیص بیماری:فقط از طریق آزمایشات تخصصی می باشد.پیشگیری از هپاتیتB:پیشگیری از این بیماری با واکسن امکانپذیر است. این واکسن در سه مرحله تزریق می شود و حتی در دوران بارداری و شیردهی نیز واکسن این بیماری قابل تزریق است. چه کسانی باید واکسن دریافت کنند؟  تمام نوزادان،  بزرگسالانی که ریسک بالایی برای عفونت هپاتیتB  دارند شامل:افراد دارای همسر آلوده یا عضو خانواده آلوده،افراد مبتلا به اعتیاد تزریقی،افرادی که بیش از یک شریک جنسی دارند،کارکنان مراکز بهداشتی و درمانی و مراکز اورژانس و سرویسهای اورژانس مثل آتش نشانها،کسانی که بیماری مزمن کبدی یا کلیوی دارند،افراد مبتلا به ایدزافراد دارای اختلالات انعقادی خون مثل بیماران هموفیلی که فاکتورهای انعقادی دریافت می کنند،افرادی که در زندانها و مراکز نگهداری از افراد ناتوان و عقب مانده کار می کنند. درمان دارویی هپاتیت بر عهده پزشک متخصص است. درمان ممکن است تک دارویی یا ترکیبی از داروها باشد. رژیم غذاییخاصی در این بیماری توصیه نمی شود.

 

واحد تخصصی پیشگیری و مبارزه با بیماریهای واگیر