یک بیماری منتقله از طریق گزش پشه است که در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری جهان رخ می‌دهد. فرم خفیف بیماری تب دانگ باعث بروز علائمی مانند تب بالا، بثورات پوستی و درد عضلانی و مفصلی در فرد مبتلای به این بیماری می‌شود. در نوع شدید تب دانگ که همچنینتب هموراژیک دنگینامیده می‌شود، این بیماری می‌تواند باعث خونریزی شدید، کاهش ناگهانی فشارخون (شوک) و مرگ در فرد مبتلای به این بیماری شود. میلیون‌ها مورد عفونت دنگی در سراسر جهان رخ می‌دهد. تب دانگ در آسیای جنوب شرقی و جزایر اقیانوس آرام شایع‌تر است اما همچنین این بیماری در آمریکای لاتین و  حوزه دریای کارائیب به‌سرعت در حال افزایش است. محققان در حال کار بر روی واکسن تب دانگ هستند. در حال حاضر بهترین پیشگیری این است که زیستگاه پشه را در مناطقی که تب دنگی معمول است را کنترل کنند.

علائم ابتلا به بیماری تب دانگ: بسیاری از افراد، به‌ویژه کودکان و نوجوانان، ممکن است هیچ علائم یا نشانه‌هایی را در طی یک فرم خفیف بیماری دانگ تجربه نکنند. هنگامی‌که علائم رخ می‌دهد، معمولاً چهارتا هفت روز پس‌ازاینکه شما توسط یک پشه آلوده می‌شوید، علائم شروع می‌شود.

تب دنگی باعث بروز تب بالای 40درجه و حداقل دو مورد از علائم زیر می‌شود:

سردرد  • درد عضله، استخوان و درد مفصلی   • حالت تهوع   • استفراغ     • درد پشت چشم‌ها    • تورم غدد لنفاوی    • راش

تشخیص بیماری تب دانگ: تشخیص تب دانگ ممکن است دشوار باشد، زیرا علائم و نشانه‌های ابتلای به آن می‌تواند به‌آسانی با سایر بیماری‌هایی مثل مالاریا، لپتوسپیروز و تب تیفوئیدی اشتباه گرفته شود.

پیشگیری از بیماری تب دانگ: یکی از واکسن‌های بیماری تب دانگ، در حال حاضر برای افرادی که سن ۹ تا ۴۵ سالگی دارند و در مناطقی با شیوع بالایی از بیماری دانگ زندگی می‌کنند، مورداستفاده قرار می‌گیرد. واکسن در طی دوازده ماه سه بار مصرف می‌شود. این واکسن در بیش از نیمی از موارد از عفونت دانگ جلوگیری می‌کند. این واکسن فقط برای کودکان دارای سن مورد تائید قرار می‌گیرد، زیرا بچه‌های واکسن کم سن و سال ظاهراً تا دو سال در معرض خطر ابتلا به فرم تب دانگ سال پس از دریافت واکسن هستند.سازمان بهداشت جهانی تأکید می‌کند که واکسن هنوز یک ابزار مؤثر برای کاهش بروز بیماری تب دانگ در مناطقی که بیماری رایج است، نیست. کنترل جمعیت پشه و جلوگیری از مواجهه با ناقل بیماری (درنتیجه عامل ایجادکننده بیماری تب دانگ) در جمعیت در معرض خطر انسانی هنوز بخش مهمی از تلاش‌های پیشگیرانه است؛ بنابراین در حال حاضر، اگر شما در حال زندگی کردن یا مسافرت در ناحیه‌ای هستید که تب دانگ در آنجا شایع است، بهترین راه برای جلوگیری از ابتلای به این بیماری این است که از مواجهه پشه‌هایی که این بیماری را می‌کنند با توجه به دستورالعمل موجود مبارزه با پشه‌های ناقل این بیماری، خودداری کنید.

منبع: دستورالعمل بیماری تب دنگ